« Ας είναι ευλογημένες οι ψυχές των Ξενιτεμένων μας που με τον ιδρώτα των στάθηκε δυνατή η ανέγερση και η συντήρηση του νοσοκομείου στους Φιλιάτες»
Πέτρος Μπέμπης 1962
Ο Πέτρος Μπέμπης, γεννήθηκε το 1880 στον Τσαμαντά της Μουργκάνας – Φιλιατών και πέθανε στην Αθήνα το 1965.
Τα οστά του έχουν μεταφερθεί και ενταφιαστεί στον χώρο του νοσοκομείου Φιλιατών, που υπήρξε δικό του έργο, εκεί που έχει στηθεί η προτομή του.
Στον Τσαμαντά έλαβε τα πρώτα γράμματα. Απόφοιτος του ελληνικού σχολείου Ανδρίτσαινας Ηλείας, έτυχε προσκλήσεως στην Κωνσταντινούπολη από τον ποβλιώτη μητροπολίτη Προύσας Ναθαναήλ. Ετσι αποφοίτησε της μεγάλης του γένους σχολής με βαθμό άριστα.
Στη συνέχεια σπούδασε στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών της οποίας το 1906 ανεκηρύχθη διδάκτωρ. Με την οικονομική ενίσχυση του μητροπολίτη Προύσας Ναθαναήλ, ο οποίος εξετίμησε την άριστη επίδοση στην ιατρική επιστήμη, μετέβη ο Πέτρος Μπέμπης στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του και εξελίχθηκε σ’ άριστο γιατρό επιστήμονα. Το 1907 εγκαταστάθηκε στο Δορύλαιο (Εσκή Σεχίρ), όπου παράλληλα με την ανθρωπιστική άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος, ασχολήθηκε με τα προβλήματα του εκεί Ελληνισμού, ως πρόεδρος της Ελληνικής κοινότητας Δορυλαίου, των σχολικών εφοριών και της εκκλησίας.
Ο γιατρός Πέτρος Μπέμπης φλογίστηκε από το όραμα των ξενιτεμένων συγχωριανών του κι από την ιδέα ίδρυσης νοσοκομείου στους Φιλιάτες , ένα ίδρυμα με κοινωνική και ανθρωπιστική αποστολή. Με ενέργειές του συστήθηκε «πανεπαρχιακή επιτροπή συλλογής εράνων για την αντιμετώπιση των δαπανών ανεγέρσεως του νοσοκομείου». Ήρθε σε επαφή με τον Ελευθέριο Βενιζέλο κι έλαβε την υπόσχεση να δοθούν 400.000 δρχ. ενίσχυση για την ανέγερση ενός νοσοκομείο. Τα χρήματα όμως δεν έφταναν για την υλοποίηση αυτού του σκοπού. Για να κατανοήσει κανείς την αξία της οικονομικής ενίσχυσης του Βενιζέλου, η ανέγερση του δημοτικού σχολείου της Παραμυθιάς, δωρεά του «Παραμυθιώτη» Σωτήρη Βούλγαρη, πρόγονος του γνωστού σήμερα οίκου μόδας Bulgari, κόστισε σχεδόν την ίδια περίπου χρονική περίοδο 1.075.000 δραχμές.
Ο Πέτρος Μπέμπης, αφού έλαβε το αξίωμα του γερουσιαστή από τον Βενιζέλο, αποφάσισε να ταξιδέψει όπου υπήρχαν «Ξενιτεμένοι», που κατάγονταν από τα χωριά του σημερινού Δήμου Φιλιατών. Ο Πέτρος Μπέμπης έφτασε να ταξιδέψει μέχρι την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κι ο έντιμος, ο ταπεινός και λιτός Θεσπρωτός κατάφερε να συγκεντρώσει ένα μεγάλο ποσό χρημάτων, που ξεπέρασε κάθε του προσδοκία. Ήταν κυρίως δωρεές από τους «Ξενιτεμένους» της Αμερικής αλλά και από μερικους συντοπίτες που είχαν εγκατασταθεί στον Καναδά.
Αμέσως μετά τον ερχομό του ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για την ανέγερση του νοσοκομείου στους Φιλιάτες.
Πολλοί σήμερα στη Θεσπρωτία πιστεύουν, πως ο Πέτρος Μπέμπης ήταν ο μεγάλος ευεργέτης της ανέγερσης του νοσοκομείου στο Φιλιάτι. Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος όταν έγραψε 3 χρόνια πριν από το θάνατό του:
«Προσωπικώς, δεν υπήρξα παρά ένας λιτός και ταπεινός ιεραπόστολος και οι μόνοι κόποι μου ήταν να περιφέρω αυτοπροσώπως το δίσκο των εράνων και εισφορών στην Αμερική, αλλά και στο Καναδά και στην Αίγυπτο, όπου υπήρχαν ξενιτεμένοι μας, γενναίοι στη ψυχή και πλούσιοι σε ανώτερα αισθήματα και φιλοπατρία μέχρι ψυχώσεως».
Ο Πέτρος Μπέμπης τελειώνει με τα απομνημονεύματά του …
«…ας είναι ευλογημένες οι ψυχές των Ξενιτεμένων μας που με τον ιδρώτα των στάθηκε δυνατή η ανέγερση και η συντήρηση του νοσοκομείου στους Φιλιάτες».